martes, 2 de noviembre de 2010

Página Adaptaciones Curriculares,convivencia....

http://jcpintoes.en.eresmas.com/index04.html

http://xosevidal.blogia.com/temas/convivencia.php

Competencias y tareas.Moi interesante:http://ccbb-equipo2.blogspot.com/

http://www.prensaescuela.es/imagenes//Bloque%201.pdf


http://orienta.murciadiversidad.org/tag/habilidades-sociales/

jueves, 23 de septiembre de 2010

blog de Dpto Orientacion!!!!

Moi moi interesante para o Departamento de Orientación.!!!!
Olladeo: convivencia, titorias etc...

http://orientacionandujar.wordpress.com/category/primaria/tutorias-iniciales-primaria/

jueves, 26 de agosto de 2010

blogs interesantes E.Fisica o deporte


http://ullesportiu.blogspot.com
http://educacionfisicaprofesorado.blogspot.com
http://mestrexef.blogspot.com
http://webs.ono.com/davarche
http://sites.google.com/site/compartiendoeducacionfisica
http://saludyactiviadfisica.blogspot.com
http://educacionfisica20.blogspot.com
http://recursostic.educacion.es/buenaspracticas20



1 Blog de Ef de Mvilllar
2 El Blog de EF
3 Javi EF
4 El Patio de mi cole es particular
5 EF en el I.E.S Antonio Gala
6 Profe Perico
7 Ull Esportiu
8 Gente correr
9 Entrenamiento dxtivo
10 Buena forma
11 EF. Blog del profesorado
12 Cuerpo, movimiento y educación

martes, 24 de agosto de 2010

COMEZO DO NOVO CURSO 2010-2011

Xa falta pouco para comezar o novo curso académico 2010-2011.
Por iso estou a preparar a nova programación Ed.Fisica do 3º ciclo de Primaria. Haberá novidades, pero xa as mostrarei aqui.
O curso comeza o día 10, venres, de setembro pero dende o día 1 estaremos no colexio para preparar o novo curso!!!.

jueves, 10 de junio de 2010

BADMINTON 3º ciclo Primaria

Outro enlace para ver,neste caso sobre o badminton.
Orixe,regras,golpes,técnica etc...
Poderedes saber un pouco máis sobre este deporte que estamos practicando no mes de xuño dentro da programación de novos deportes e que na ESO profundizaredes e realizaredes algún exame.
Esta semana explicarei no pavillón as regras,o campo e os golpes básicos.

Olladeo os enlaces!!!.
http://www.slideshare.net/guest6d7450/badminton-pablo-escobar-aparicio-y-jose-ignacio-garcia-de-miguel

http://www.slideshare.net/efebeene/badminton-3966866


http://www.slideshare.net/oscar.gopa/conceptos-bsicos-del-badminton

TENIS DE MESA

Meus queridos alumn@s de 5º e sobre todo 6º de Prmaria!!!:
Con este enlace podedes recabar e coñecer mellor o tenis de mesa que estamos a practicar no 3º trimestre e máis concretamente nas sesións de xuño para 0 3º ciclo de Primaria.

pinchade aqui!!!

http://www.slideshare.net/alberto.garciahuerta/tenis-de-mesa?type=presentation

Video para entender o quecemento

Deixovos aqui un enlace para o microcurso sobre o quecemento. Está en castelán pero é realmente moi interesante para empregar nas clases de Ed.Física coa axuda das Tics, ou a pizarra dixital!!!


http://www.inde.es/microcurso2/index.html

miércoles, 9 de junio de 2010


martes, 8 de junio de 2010

U.D. O corpo,as partes, funcións (1º Ciclo Primaria )










1. Introdución
A escola ten a responsabilidade social de favorecer o acceso ao neno a aqueles coñecementos, capacidades e destrezas que, relacionados co seu corpo e a actividade motriz contribúan ao seu desenvolvemento persoal e a unha mellor calidade de vida. Ademais, existe unha demanda social de educación no coidado do corpo e a forma física, o que pretendemos con esta unidade didáctica. Actualmente, sábese que o stress, a tensión, o sedentarismo"etc. é un dos desencadenamentos de moitos problemas sedentarios. Por iso, a actividade física é un dos mellores métodos para previr devanditos fenómenos.

A nosa sociedade está concienciada de que a nosa corporeidad é unha fonte de aprendizaxe, de benestar, de saúde, de pracer, de esparexemento e que por iso é preciso darlle unha debida atención na educación. Neste sentido, para nós é importante que crear hábitos de práctica física deportiva saudables que conduzan a unha mellor calidade de vida e á inclusión ao xogo e a mellorar a nosa imaxe corporal.
Por iso, o decreto de Primaria, establece para a área de Educación Física un bloque de contidos denominado Actividade física e saúde. Devandito bloque está constituído por aqueles coñecementos necesarios para que a actividade resulte saudable. Ademais, incorpóranse contidos para a adquisición de hábitos de actividade física ao longo da vida, como fonte de benestar. Tamén esta unidade didáctica está encamiñada a desenvolver outros dos bloques de contidos que establece o currículo como é o bloque I: o corpo, imaxe e percepción. Este bloque está especialmente dirixido a adquirir un coñecemento e un control do propio corpo que resulta determinante tanto para o desenvolvemento da propia imaxe corporal como para a adquisición de posteriores aprendizaxes comúns. Segundo Rodríguez García (2006), a saúde e calidade de vida experimentou nos últimos anos un crecente interese e atención. Neste sentido, o papel das actividades físicas orientadas cara á saúde adquiriu paulatinamente unha maior presenza dentro do curriculum escolar, sendo a Educación Física unha das materias que pode responder de forma concreta e explicita ao seu desenvolvemento. Saúde e exercicio físico constitúen un binomio indisociable que outorga unha significación incuestionable ao labor educativo do especialista en Educación Física e xustifica a presenza desta materia dentro do curriculum. Sendo tan importante a promoción da saúde no curriculum de Educación Física, é necesario que o docente adquira a formación necesaria que lle capacite para desenvolver contidos que incidan na promoción da saúde. Con todo, atopamos poucos referentes na bibliografía especializada que aborden de forma explicita e adecuada unha intervención didáctica sobre dita temática. Nesta obra preséntase unha formulación teórica-practico, no cal, tendo como basee o desenvolvemento de niveis básicos de competencia motriz, intégrase de forma paralela a aprendizaxe significativa de conceptos sobre o corpo e a súa relación co movemento e o exercicio, o coñecemento do sistema cardio-respiratorio e a hixiene postural. A intervención didáctica que neste libro proponse pretende construír unha cultura e facilitar a adquisición de competencias prácticas para un desenvolvemento autónomo da motricidad dentro e fóra da contorna escolar. Con esta unidade didáctica o que se pretende é crear hábitos de práctica saudable, regular e continuada ao longo da vida, así como a sentirse ben co propio corpo, o que constitúe unha valiosa axuda na mellora da autoestima.

2. Obxectivos de área e didácticos da unidade
Con esta unidade didáctica preténdese desenvolver todos os obxectivos da área de Educación Física establecidos no decreto de Educación Primaria na Comunidade Autónoma de Galicia, pero máis concretamente relaciónase cos seguintes obxectivos de área: Apreciar a actividade física para o benestar, manifestando unha actitude responsable cara a un mesmo e as demais persoas e recoñecendo os efectos do exercicio físico, da hixiene, da alimentación e dos hábitos posturales sobre a saúde. Adquirir, elixir e aplicar principios e regras para resolver problemas motores e actuar de forma eficaz e autónoma na práctica de actividades físicas, deportivas e artístico-expresivas. Realizar de forma autónoma actividades físico-deportivas que esixan un nivel de esforzo, habilidade ou destreza, pondo a énfase no esforzo. Utilizar as súas capacidades físicas, habilidades motrices e o seu coñecemento da estrutura e o funcionamento do corpo para adaptar o movemento ás circunstancias e condicións desta situación. Os obxectivos didácticos que pretendemos alcanzar co desenvolvemento desta unidade didáctica son os seguintes: Identificar, tomar conciencia, utilizar de forma apropiada deinas­ferentes partes (cabeza, tronco, membros superiores e membros inferiores) e segmentos (man, antebrazo, brazo, pé, etc.) do corpo. Coñecer as partes do corpo e a súa intervención no movemento. Establecer relacións entre os diferentes segmentos corporais. Relacionar o movemento corporal cos diferentes segmentos que participan nel. Representar as diferentes partes do corpo no movemento. Afirmar e afianzar a lateralidad. Utilizar e representar de forma apropiada as diferentes partes do corpo. Respectar as normas e as limitacións propias e as dos demais compañeiros/as.

3. Contidos da unidade didáctica
O decreto deixa de dividir os contidos en: conceptos, procedementos e actitudes, polo tanto, seguindo o establecido neste Decreto, os contidos que se van a desenvolver na presente Unidade Didáctica son: As partes do corpo: coñecemento, identificación, uso e representación. Os segmentos corporais: coñecemento, identificación e uso correcto. A lateralidad: recoñecemento sobre si mesmo. Realización de actividades destinadas ao coñecemento das distintas partes do cuer­po. Realización das actividades anteriores destinadas ao coñecemento dos segmentos corporais. Organización de experiencias para relacionar os segmentos corporais co seu adecua­dá utilización. Creación de situacións que impliquen a discriminación dereita-esquerda do propio corpo. Representación das partes e os segmentos corpora­lles. Aceptación da propia realidade corporal como base para admitir as posibilida­deas e limitacións corporais. Respecto e aceptación do corpo dos demais.
4. Actividades de ensino-aprendizaxe As distintas actividades de ensino-aprendizaxe están encadradas en nove sesións, unha delas no aula de informática. O profesor vai recoller aos alumnos a cada clase e preguntará á súa titora se faltou algún alumno, colocaraos en fila (cada alumno ten que levar a súa bolsa de aseo) e baixará ao patio nas 8 sesións prácticas menos na indicada ao aula de informática. Cada semana o profesor asigna como axudantes a dous alumnos que no caso de necesitar axuda para o material (que normalmente estará preparado con antelación), serán estes os que se ocupen de devandita axuda. Tamén deixará uns cinco minutos antes de que termine a clase para o aseo. As sesións constarán de tres partes: Animación: actividades de posta en marcha (10-15 minutos).
Parte principal: actividades específicas (35-40 minutos). Volta á calma: actividades finais da sesión (10 minutos).
1ª Sesión Actividades destinadas a coñecer o noso corpo (cabeza, tronco, membros souben­riores e inferiores). Actividade: Conto motor ?A máquina que nos move?.
2ª Sesión Actividades destinadas a coñecer o noso corpo (cabeza, tronco, membros souben­riores e inferiores). Clase de informática: visualizar o PowerPoint ?Coñece o teu corpo?.
3ª Sesión Actividades destinadas a coñecer o noso corpo (cabeza, tronco, membros souben­riores e inferiores). Actividade: golpear unha pelota utilizando diferentes partes do corpo, por parellas.
4ª Sesión Actividades concretas de segmentos corporais (brazos, antebrazos, mans, pés...). Actividade: ?Busca compañeiros que...? (que teñan o mesmo tamaño de pé, o tipo de pelo, altura...).
5ª Sesión Actividades concretas de segmentos corporais (brazos, antebrazos, mans, pés?). Actividade: ?Modela ao teu compañeiro? (colócanse por parellas, un fai de escul­tor e outro de estatua).
6ª Sesión Actividades sobre lateralidad. Actividade: ?Xogo do espello? (por parellas colócanse un fronte a outro a un metro de distancia e un imita os movementos do outro).
7ª Sesión Actividades sobre lateralidad. Actividade: golpear o balón coa parte do corpo que se diga.
8ª Sesión Actividades que impliquen discriminación dereita-esquerda do propio corpo. Actividade: ?Twister? (colocar ás ordes do profesor, segmentos do corpo en diferentes posicións).
9ª Sesión Tarefas relacionadas co coñecemento, desenvolvemento e toma de conciencia de nues­tro corpo. Actividade: Conto motor ?A excursión? 5. Intervención didáctica (metodoloxía)
Estilos de ensino:
Do tradicional usaremos a Asignación de tarefas.
Tam­bién o Creativo (por exemplo no xogo do espello).
Do Cognitivo (ensino por indagación), usaremos tanto o descubrimento guiado como a resolución de problemas.
Técnicas de ensino: Instrución directa e indagación.
Estratexia da práctica: Será global, xa que son contidos onde non é necesario tratalo de forma analítica (non hai unha técnica que se pode deas­glosar). E os nenos desta idade teñen, un pensamento global.
Tipo de feedback: Afectivo, Evaluativo e Xeral, a excepción do desaproba­tivo individual para algunha actuación illada dalgún neno en concreto.
Organización: individual e grupal (por parellas, tríos, grupos mixtos...).
6. Materiais e recursos
Aínda que a práctica da Educación Física apóiase no uso de diversos materiais, no noso caso, para esta unidade didáctica, establecemos como máis importante o propio corpo, pero para motivar que o corpo exprésese por medio do movemento da forma máis rica posible, utilizaremos gran variedade de materiais como balóns, aros, cordas, picas, conos, globos...
7. Criterios de avaliación
Os criterios de avaliación propostos para esta unidade didáctica son os seguintes:
Identifica, coñece e usa as diferentes partes do seu corpo.
Representa e identifica de forma gráfica as diferentes partes do corpo huma­non.
Identifica, recoñece e realiza distintos movementos de flexión e extensión co seu propio corpo. Recoñece e reproduce accións e movementos executados por outros.
Ten afianzada o seu lateralidad e recoñece o seu dominancia.
Recoñece e identifica no propio corpo as nocións de dereita e esquerda.
Coordina os movementos para golpear pelotas con diferentes partes do cuer­po.
Recoñece, valora e interésase polo coñecemento do seu propio corpo.
Colabora cos seus compañeiros nas actividades cooperativas nas que partici­pa.
Respecta as normas e regras dos xogos.
Participa de forma activa nos xogos que practica, asumindo con deportivi­dade os resultados obtidos.
8. Criterios de cualificación
Ata 5 puntos polos procedementos (mediante a observación da calidade nas actividades e exercicios de clase).
Ata 3 puntos polas actitudes (participación, compañeirismo, asistencia, normas de hixiene, respecto ao material, tolerancia, esforzo por superar­se,...)
Ata 2 puntos polo os conceptos (sabe os conceptos das partes e seg­mentos do seu corpo).
9. Anexos Neste anexo podemos mostrar, as páxinas do power point utilizado na segunda sesión

viernes, 7 de mayo de 2010

Paxina de Ed.Fisica Primaria,videos,Programa Ludos

Nesta páxina temos información sobre as capacidades fisicas a través de imaxes, videos, sopa de letras, responder cuestións e un sin fin de actividades interesantes ...Olladea!!

Para os rapaces de 6º!!!!!!:

Esta apropiada para as idades de Primaria e con ela podedes responder e realizar o proxecto de final do 3º ciclo

http://dpto.educacion.navarra.es/edufisica/c/08/index.html

lunes, 22 de marzo de 2010

PROXECTO 3º TRIMESTRE

Querid@s alumnos

Aqui deixo a ficha que debedes cubrir e entregar antes do 10 de xuño.Debedes ver os videos que se atopan na no blog, no apartado da Área de Ed.Física Primaria.Primeiro olladeos, escoitadeos e logo contestar a respostas.Si non entendedes algunha preguntade.

Podedes pasalas a un folio ou folla, imprimir a ficha e as respostas serán con boligrafo azul ou negro, de acordo?Tedes tempo de sobra.Animo e xa me contaredes.Un saúdo





DEPARTAMENTO ED.FÍSICA 3º C. ED.PRIMARIA: FICHA FINAL

PROFESOR: TITO

Nome:

Curso:


1..-Nomea as capacidades físicas básicas:





2.-Tipos de resistencia:




3.-Escribe 5 músculos que se atopan na parte posterior ou espalda e outros 5 da parte anterior do tronco.





4.-Video”Consellos para facer abdominais”. ( Hixiene e Saúde )

Escribe en poucas líneas cal é posición correcta,velocidade..etc..(Que debemos ter en conta a hora de facer abdominais).Cita algún consello para realizalos correctamente.









Completa estas frases tamén:

Evitaremos:..............................................

O finalizar de facer abdominais debemos ................. ..............................


5.-Qué é a elasticidade?




6.-Son recomendables los estiramientos con rebotes?razoa a resposta.





7.-Define a resistencia: Que é a resistencia xeral?





8.-Métodos de entrenamiento de la resistencia:marca a resposta correcta:

a)continuo

b)fraccionado

c)interval training

d)continuo e fraccionado


9.-Que é o quecemento?para que sirve ou función do quecemento?.Cita os efectos do quecemento.






10.-Responde:

-Duración do quecemento.................

-O quecemento será xeral e.................

-En Ed.Física durará como minimo ..........minutos


11.-Pensa e escribe como farías ti o quecemento para unha sesión de Ed.Física de 6º.





Hiperactividade e relaxación nas clases de Ed.Física

1. Delimitación conceptual
Eric Taylor (2000), define a hiperactividade como un estilo permanente de comportamento. Os nenos/as afectados son desorganizados e caóticos, non persisten moito tempo na mesma actividade como a maior parte dos nenos/as da súa idade e distráense con maior facilidade. Son inquedos e tenden a ser impulsivos, meténdose con frecuencia en situacións problemáticas.

A hiperactividade (TDAH) é un patrón de comportamento caracterizado pola vehemencia e a inquietude. Os nenos/as hiperactivos están sempre en movemento, non quedan quedos nin sequera en situacións que requiren unha calma relativa, como é a clase. En casos extremos, poden chegar a ser incapaces de entreterse sos; parecen estar buscando constantemente algo que nunca chega.

Barkley, Biederman (1997), e Quay (1997) consideran que os síntomas que constitúen o grupo hiperactivo-impulsivo, que dá lugar ao TDAH con predominio hiperactivo ou/e impulsivo, son un conxunto de problemas evolutivos, cunha causa e un curso diferentes, mostran pautas conductuales e emocionais distintas, e unha interacción social e funcionamento cognoscitivo tamén distinto, se os comparamos cos síntomas que caracterizan ao TDAH con predominio do déficit de atención.

A síndrome de hiperactividade é bastante frecuente na infancia e foi estudado desde fai tempo pero as súas causas non están ben delimitadas. Entre as posibles causas máis investigadas destacan:
a)Factores biolóxicos.
b)Atraso madurativo.
c)Factores pre e perinatales.
d)Influencias xenéticas.
Outras variables propias do ambiente do neno

2. Manifestacións do alumno/a hiperactivo

As conductas que presenta son: impaciencia, impulsividad, parece non escoitar nada do que se lle di, distrae aos demais, ten problemas para relacionarse cos seus iguais, cústalle permanecer sentado e quedo...
A hiperactividade nalgúns nenos/as adoita ser transitoria, e a súa xénese pode partir de problemas familiares que lles afectaron: pais que se divorcian, a morte dunha persoa querida; unha preparación insuficiente para a chegada dun novo hermanito;

3. Diagnostico da hiperactividade

É necesario facelo en idades temperás da educación primaria. Algúns datos apuntan a que entre un 3% e un 5% de nenos menores de 10 anos padecen TDAH. (Orjales, 2002) No caso das nenas esa incidencia é menor, aínda que tamén debemos reflexionar se non pasarán máis inadvertidas no aula porque a súa problemática é máis de inatención en comparación cos homes.

Se un neno con TDAH non recibe a intervención adecuada desde idades temperás a súa sintomatología acentúase, véndose acompañada doutra problemática como baixo rendemento académico, illamento social.

4. Tratamento e protocolo de actuación con alumnos/as hiperactivos

É unha enfermidade que se debe abordar desde distintas perspectivas:
a)Tratamento farmacológico, se existe a disfunción neurológica.
b)Tratamento psicopedagógico: técnicas de relaxación (expostas posteriormente); potenciar actividades de atención e de concentración; técnicas de condicionamento; técnicas de auto control, etc.
c)Tratamento e intervención dos pais para paliar a conduta causa efecto do comportamento dos pais e resposta dos fillos.

5. Protocolo de actuación do profesorado

Dentro da práctica escolar atopámonos no aula con nenos e adolescentes con TDAH sen que os profesores teñamos información sobre iso fundamentalmente por dúas razóns. A primeira, aínda existen moitos mozos e mozas sen diagnosticar, por descoñecemento do trastorno por parte de pais e profesorado. En segundo lugar existe un número de casos que aínda habendo sido diagnosticado non se informa ao centro para evitar rexeitamento escolar e social, trátase dun trastorno que aínda que non é grave se conta con «mala prensa» dentro do ámbito escolar debido novamente ao descoñecemento dos profesores respecto diso.

Non todos os problemas son pola dificultade para concentrarse, ademais pode ter dificultades para analizar os requisitos dunha tarefa, xerar estratexias de solución de problemas e avaliar o seu propio rendemento. Por iso son moi beneficiosos os métodos baseados na autorregulación ou aprendizaxe autoinstruccional, cos que aprende a usar a súa propia linguaxe interior para organizar as tarefas e chegar ás mellores solucións. Considéranse moi apropiadas a realización de actividades de relaxación e as que melloren o seu nivel de atención.
Antes de tomar decisións, debemos de ter en conta o informe do alumno/a e as orientacións educativas que nos dean os profesionais encargados destes casos (psicopedagogo ou psicólogo do E.Ou.E., o profesor de Educación Especial, os asistentes sociais, os pediatras, os psicoterapeutas, o psiquiatra infantil"..).

6. Pautas de actuación docente
  • 1º Actuar coma se non houbese ningún problema co alumno/a, salvo cando a conduta sexa alborotadora ou perigosa. En ningún caso establecer un enfrontamento verbal entre profesor-alumno.
  • 2º Cada vez que se pelexe ou ameace, empuxe ou moleste, ter sempre a mesma actuación; non se debe nalgunhas ocasións permitir a conduta e noutras castigalo, recriminalo ou expulsalo.
  • 3º Buscar reforzadores sociais (encomios, comentarios positivos, felicitacións, recoñecemento colectivo) ou reforzadores de situación (ser o encargado de..., abrir o ximnasio, sacar e repartir o material) que poidan ser agradables cando o alumno pórtese ben e así tamén non teña que esperar durante moito tempo na fila, aspecto que agrava o seu problema
  • 4º Non darlle excesivas ordes á vez. Expor exercicios non moi dinámicos, pero que non existan eliminados, pois non podemos desprender ao neno hiperactivo de situacións nas que realmente poida desafogarse. Darlle as instrucións de forma breve, clara e concisa. Se é necesario darlle as instrucións por escrito facendo que nos repita a propia instrución.
  • 5º Facer adaptacións curriculares motivadoras adecuadas aos seus intereses. Expor actividades con varios niveis de dificultade.
  • 6º Cando se lle regañe, facer os comentarios negativos á situación, nunca á persoa, facelo con calma e se é posible a soas, con iso reforzaremos a súa autoestima. Se lle habemos de castigar, os castigos deben ser curtos e inmediatos.
  • 7º Cando teña condutas agresivas xamais tocarlle, nin gritarlle nese momento. É necesario deixar uns momentos para que se tranquilice e despois tomar as medidas que se consideren necesarias. O profesor debe manter a calma e dominar a situación tanto a verbal como a comunicación gestual. O alumno debe coñecer as consecuencias negativas dos seus comportamentos, xa que sempre se actuará da mesma xeito. É máis importante tratar que logren éxitos nas súas aprendizaxes que en "reeducar" as súas malas condutas, pois (aínda que estas non se deben desatender) a medida que melloren as aprendizaxes irán diminuíndo os malos comportamentos.
  • 8º Non permitir en ningún caso condutas auto lesivas nin pór en perigo aos demais compañeiros. Mediaremos ante os seus conflitos, facendo de modelo de resolución de problemas.
  • 9º Debemos anticiparnos constantemente ás consecuencias que terá a súa conduta.
  • 10º Traballar moito a partir do xogo, estableceremos xogos cooperativos (actividades por parellas e grupos reducidos) nos que o alumno participe activamente. Eliminar en todo momento as situacións de espera, para iso eliminar as filas e expor actividades de execución simultánea, variantes nas actividades.
  • 11º Non etiquetar nin facer xuízos de valor sobre o seu comportamento, ser conscientes de que non o fan adrede. Debemos ter un coñecemento mínimo sobre este trastorno. Lograremos mellores resultados con estes alumnos/as se o profesor ten coñecementos previos sobre este problema.
  • 12º Traballaremos a mellora das súas conductas sociais, como facer peticións, pedir axuda, recoñecer dificultades, admitir erros, saber demostrar os seus sentimentos de enfado, rabia, etc.
  • 13º Dividir as actividades en pequenos pasos para que poidan facer aprendizaxes breves que a súa capacidade atencional poida asumir. As tarefas curtas permítenlle non cansarse e que non entre na monotonía e non se distraia, programarlle períodos de descanso onde se poida mover; conforme o vaia conseguindo ir aumentando o número de tarefas, a cantidade de esforzo, e o tempo para a súa realización..
  • 14º Reforzaremos as súas conductas adecuadas como ir amodo pero facendo ben as actividades (a calidade fronte á cantidade).
  • 15º Débeselles tratar cariñosamente e sempre de forma acougada, sen berros nin xestos de desesperación. É moi importante non facer comentarios negativos sobre a súa conduta que el poida oír.
  • 16º Non se debe obrigar ao neno a estar sentado máis tempo do que realmente pode manterse. É preferible que estea pouco tempo interesado nunha actividade, que facelo permanecer moito intre no mesmo sen atender a nada do que se está facendo e ata, ás veces, perturbando aos demais. É importante que non vexan as actividades pasivas como un castigo, senón que trataremos de que se interese por elas.
  • 17º É conveniente que se axude a estes nenos nas actividades nas que teñan que concentrar a atención; primeiro espertaremos o seu interese pola actividade, para logo sentar con eles e guialos polos pasos necesarios para a súa realización, para así formarlles o hábito de concentrarse.
  • 18º Para lograr que se tranquilicen, é fundamental proporcionarlles un ambiente de calma; hai que evitar as condutas alteradas e os ruídos fortes ao seu ao redor.
7. Aumento da motivación deste alumnado
  • Non teñen auto motivación, por iso é importante recompensarlles na contorna Inmediata, dicíndolles cales serán esas recompensas por concluír correctamente as súas tarefas.Propiciar situacións de éxito para que eles vexan que "este é debido ao seu esforzo e non ao azar".
  • Proporcionarlles actividades que non lle resulten monótonas nin aburridas dentro dun funcionamento diario de clase estruturado. Presentarlles as tarefas con materiais atractivos para el.
  • Reforzar e premiar as conductas adecuadas como o estar atento na contorna inmediata, "gañando o dobre": que sería o terminar unha tarefa aparte do premio como consecuencia da conduta adecuada.
  • Darlles máis feedback, darlles información sobre a súa acción de xeito frecuente encomiándoos ("moi ben o estas intentando", "estas seguindo o teu plan...moi ben segue así", "estalo facendo ben ou mal...") e así motivalos na realización de tarefas.
  • Comezar polos premios non polos castigos. De seu, son uns nenos que están máis castigados que outros. Este só funciona se é moi inmediato.
  • Pedirlle que pense en voz alta, que conte o que fai, ou ten que facer, para posibilitar a produción da linguaxe interna que medie na conduta, aquí favoreceremos o uso de auto instrucións como factor importante na dirección das conductas.
  • Favorecer o seu papel de "axudante do profesor".
  • Traballar coa imaxinación, axudarlle e obrigarlle a recordar feitos pasados, cal foi a súa actuación e cal a consecuencia e que pasase no futuro nesa actividade ou tarefa.
  • Traballo específico en psicomotricidade: recortar, colorear, calcar, encartar, contornear figuras, facer crebacabezas, pintar cos dedos".
8. Orientacións metodológicas dentro da sesión de Educación Física

En cada sesión de tratamento débenselles asignar aos alumnos tarefas e responsabilidades individuais que lles permita unha maior participación dentro da dinámica grupal. Para traballar o movemento débense utilizar diversas formas organizativas talles como: camiñar dispersos pola pista de deportes, unirse en parellas, tríos, círculos, etc.

O profesor na aplicación do tratamento debe priorizar aquelas técnicas, exercicios e actividades que vaian destinadas a erradicar ou diminuír a excesiva intranquilidade, agresividade e violencia que poden traer consigo trastornos da personalidade. De igual modo propiciaremos un nivel óptimo de relaxación no neno o que lle permitirá sentirse máis ecuánime e tranquilo na súa relación cos demais alumnos e amigos.

A forma de realización dos exercicios e actividades debe cumprir o principio do aumento gradual e progresivo das cargas (do sinxelo ao complexo), onde se poñan de manifesto a cooperación e axuda mutua, a comunicación, o traballo en grupos no cal todos sentan parte integrante do mesmo.

En relación aos xogos, primeiro deben utilizarse os xogos de movemento, os que propiciasen no neno un incremento do Gasto Enerxético e despois utilizar Xogos encamiñados ao desenvolvemento da expresión corporal, para mediante estes exercitar o ritmo, a coordinación, as dramatizaciones e despois incluír a realización dos xogos pasivos, os cales inflúan na relaxación dos mesmos.

As actividades musicais e recreativas recoméndase que ao comezo se realice o movemento corporal sen música mediante a imaxinación e creatividade do neno/a para despois incorporar a música onde o alumno/a poida combinar a expresión corporal coa canción infantil e á vez que logre cantar a mesma.

A utilización dunha serie de exercicios tipo Taichí vainos a permitir de forma xeral, a relaxación do neno con este trastorno da conduta e ensinarlle ao mesmo a controlar a súa intranquilidade en momentos de crises

Desenvolver antes e logo da práctica da actividade física exercicios de respiración e relaxación. (Cherry, 1993).

9. Introdución á relaxación

Cando se inicia o programa de relaxación, o alumno debe tomar conciencia das súas dificultades en autocontrol corporal. Esta é, con diferenza, unha das partes do tratamento máis difíciles de adestrar.
Iniciar o adestramento en relaxación, parte da toma de conciencia da tensión muscular e a respiración.

Práctica dunha sesión de relaxación (Orjales, 2005):
Sentado nunha cadeira, realizamos unha relaxación xeral progresiva contraendo e relaxando as partes do corpo. Pomos música e facemos que o alumno tome conciencia de cada unha das zonas do corpo que tocan co chan. Posteriormente percorreremos todo o corpo tal e como se explica seguidamente:
  1. Estás sentado tranquilamente. Estás co ollos vendados, non ves nada e non che preocupa ver nada. Estás tranquilo e a gusto. Vouche a ir dicindo algunhas cousas que tes que facer. Cada vez que contraias algunha parte do corpo que eu che diga, concéntrache en sentir a diferenza entre esta situación e a anterior. É moi importante.
  2. Apreta o teu puño esquerdo, nota a tensión na man e o antebrazo, reláxache.
  3. Apreta o teu puño dereito, nota a tensión na man e o antebrazo, reláxache.
  4. Flexiona o brazo esquerdo cara arriba, levantando a boneca e estirando os dedos levantados cara ao teito.
  5. O mesmo co brazo dereito
  6. Tócache o ombreiros co dedos, levanta os brazos, nota a tensión dos brazos. Reláxache.
  7. Engurra a fronte todo o que poidas. Reláxache.
  8. Apreta os ollos con forza. Nota a tensión en toda a cara. Reláxache.
  9. Apreta os beizos con forza. Nota a tensión no pescozo e o queixo. Reláxache.
  10. Coloca a cabeza cara atrás. Presiona con forza e reláxache.
  11. Arquea as costas. Reláxache.
  12. Toma moito aire. Retenlo dentro e nota a presión no peito e nas costas. Déixao ir suavemente.
  13. Tensa o estómago, con forza. Reláxache.
  14. Tensa os glúteos, facendo presión sobre a cadeira. Nota a tensión. Reláxache.
  15. Estira as pernas e contráeas con forza. Reláxache.
  16. Levanta cara arriba os dedos dos pés. Nota como a tensión sobe pola perna. Reláxache agora.
Conclusión

Existen grandes dificultades á hora de paliar a hiperactividade pero, se se pode mellorar o seu progreso ensinando ao alumnado hiperactivo a practicar actividades encamiñadas á relaxación, exercicios físicos para facer diminuír o nivel de adrenalina en sangue, e estratexias para aumentar a atención nas actividades que presenta o profesor. Debemos resaltar a importancia da comunicación entre pais e profesores para que teñan actitudes positivas cara aos seus fillos e alumnos, e leven a cabo normas de actuación adecuadas que axuden á interrelación entre os mesmos.

Bibliografía
  • Bonet, T, Solano, C e Soriano, E. Aprendendo cos nenos hiperactivos. Un reto educativo. Editorial. Thomson. Madrid.
  • Cherry, C. (1993). Como manter tranquilos aos nenos. Edicións Ceac. Barcelona
  • Orjales, I (2005). Déficit de atención con hiperactividade. Manual para pais e educadores. Editoral CEPE. Madrid.
  • Palma López, Manuel J. Casos prácticos na área de Educación Física, relacionados con alumnos problemáticos e con comportamentos non habituais. EFDeportes.com, Revista Dixital. Bos Aires, Ano 13, Nº 123, Agosto de 2008. http://www.efdeportes.com/efd123/alumnos-problemLista con viñetasaticos-e-con-comportamentos-non-habituais-en-educacion-fisica.htm
  • Sánchez Álvarez, P. Protocolo de actuación para alumnos hiperactivos, entregado aos titores ao comezar o curso. http://www.copoe.org/node/184
  • Taylor, E. (2000). O neno hiperactivo. Editorial Edaf. Madrid.
  • VV.AA (2004). Aprender a atender. Editarial CEPE. Madrid.

lunes, 1 de marzo de 2010

Blog do Clube de Fútbol Cia de Maria Santiago

Aqui tedes o blog da escola de fútbol do colexio.Hai publicaranse tódolo relativo os equipos de fútbol e fútbol sala, horarios, clasificacions,fotos, etc..Olladea!!!

http://ciamaria.blogspot.com


sábado, 27 de febrero de 2010

Educación por competencias

Video moi interesante; recordade:
"la sociedad del siglo XXI requiere una nueva visión y misión acerca del proceso enseñanza-aprendizaje, desarrollar los saberes y aplicarlos a la vida cotidiana, promueven a una persona capaz y competente, no olvidar, ligar los conocimientos a los valores para no sólo formar un ser capaz, sino un ciudadano inteligente y preocupado por su entorno!


jueves, 4 de febrero de 2010

Músculos da parte posterior (espalda)

Estos son os músculos que vamos a mencionar e saber recoñecer,da parte posterior ou espalda.Olladea a lámina.Faremos algunha sopa de letras para buscalos.
-Esternocleidomastoideo
-Trapecio
-Deltoides
-Infraespinoso
-Redondo mayor
-Romboide mayor
-Dorsal
-Glúteos
-Isquiotibiais (nas pernas)
-Triceps e braquial (nos brazos)



lunes, 1 de febrero de 2010

Sistema muscular


Nesta lámina podedes ver a serie de músculos máis comentados nas clases de ed.fisica para o 3º ciclo de Primaria.recordade que hai máis de 6oo músculos no corpo humano.

domingo, 31 de enero de 2010

Abdominais saudables.Consellos

Cando traballamos a forza, e mais concretamente a zona abdominal debemos prestar atención a espalda, a súa postura,colocación para non cargala en exceso e evitar que os exercicios sexan perxudiciais!!.Neste video podemos ver algúns desaconsellados e a forma de facelos de maneira correcta.Tomade nota meus pupilos,de Ed.Fisica e Fútbol!!!.Olladeo!!!
"Como deberíamos facer as abdominais e consellos ter en conta a hora de realizalos".


">

jueves, 28 de enero de 2010

O quecemento

Outro video moi interesante para que entendades doutro xeito,e creo máis atractivo, a importancia do quecemento.É sinxelo e moi doado para vós,bueno iso me pareceu.Xa me contaredes,de acordo.
Veña,olladeo e saquade conclusións. Prestade atención!!!

Tareas para facer despois:
1.-ver e escoitar o video
2.-cubrir ficha
3.-Resumo ou comentario sobre este video(o seu contido,claro) en pouquiñas lineas nunha folla!!.


">

C.F.B. A Flexibilidade

Meus queridos rapaces podedes ver este video en castelán que vos axudará a entender un pouco as capacidades físicas básicas e a súa importancia.Así iredes preparando tamén a teoría para o curso que ven na ESO.Tamén entenderedes porque me repito tanto cos estiramentos e o quecemento!!!!.
Xa vos darei a ficha e o traballo para final do 3º trimestre.Este será p proxecto a realizar coma final de etapa.Un saúdo
">

Capacidades Fisicas Básicas.Resistencia

">

Ollade este video rapaces e rellenade a ficha!!!.

Reflexión: xogos e movemento

Recordade tod@as!!!!
Inclúo hoxe unha reflexión para os docentes e que aplico nas miñas clases da materia: A importancia que ten a área de ed.Fisica nestas idades,debemos lograr,nos tempos que "corren" e nunca mellor dito,que o xogo e o movemento sexan parte esencial das nosas actividades nas sesións.Deixo estas frases para pensar e en castelán por si hai visitantes do resto do territorio.

" La vida se manifiesta a través del movimiento… sin movimiento no hay pensamiento, emoción, sentimiento, creatividad ni cualquier imagen capaz de desarrollar un ser humano"

"A vida maniféstase a través do movemento...sen movemento non hai pensamento, emoción, sentimento, creatividade nin calquera imaxe capaz de desenrolar un ser humán"

Por iso debemos acadar nas nosas actividades que rapaces participen dun xeito ACTIVO.
Os xogos son claves neste fin!!!

martes, 26 de enero de 2010

Os xogos e o seu valor nas clases de Ed.Fisica

XOGO E EDUCACION FISICA
O tema que trato hoxe, fai referencia ao valor que teñen os xogos na área de Ed. Fisica tanto coma recurso en si como un medio para acadar os obxectivos marcados para a Ed.Primaria.
O xogo constitúen ou así debería ser o medio máis significativo de intervención na Educación Física, onde cumpre cos mais variados obxectivos sen esquecer os obxectivos que cumpre desde o campo social, intelectual e afectivo, favorece o desenvolvemento das calidades físicas básicas, favorece o melloramento das capacidades físicas condicionantes, permite a adquisición de habilidades motrices básicas, facilita a aprendizaxe de movementos técnicos-tácticos de carácter deportivo e expresión corporal. Ademais disto as aplicacións dos xogos no terreo da educación física son múltiples:
Contribúe ao desenvolvemento da personalidade a través do movemento, afirmando o xogo social e aceptando a regra como norma. Mediante el conséguese obxectivos e desenvólvense contidos: achegando vivencias motrices e sociolóxicas na parte introductoria, central e final dunha clase.
Propicia mediante o pracer e a diversión a creación de hábitos que perduran cara a unha actitude positiva fronte á actividade física.
Fomenta a sociabilidad e a intelixencia, por medio da riqueza que proporcionan os xogos. Comunmente na educación física priviléxianse xogos nos que prima o compoñente de carreira ou velocidade, esquecendo moitas veces a gran variedade de xogos que poden ser aplicados, entre estes temos:
Xogos de expresión e comunicación:
todos aqueles xogos que fan uso dos recursos expresivos do corpo como xestos e movementos para expresar sensacións, vivencias e sentimentos e ideas así como tamén comprender e valorar mensaxes expresadas nestes mesmos termos por outros.
Xogos sensoriais: constitúen este tipo de xogo todos aqueles que axudan a percibir a realidade que nos rodea mediante os sentidos, debemos ter presente que desenvolver todos os sentidos en igual proporción permitiranos non só percibir mellor a realidade senón tamén gozala doutro xeito; por isto é moi importante incluír dentro das sesións de educación física xogos que promovan o desenvolvemento da percepción.
Xogos motores: son os xogos nos que o seu principal compoñente é o movemento ben sexa de todo o corpo ou dunha parte do mesmo, que buscan o desenvolvemento de habilidades e destrezas mediante o desenvolvemento e mellora das capacidades físicas coordinativas e que se desenvolven durante a parte principal ou central dunha sesión de educación física. Entre eles podemos distinguir xogos locomotores, de equilibrio, de manipulación, de velocidade, de ritmo, etc.
Xogos de desenvolvemento corporal: son xogos que buscan o desenvolvemento ou mellora das capacidades físicas condicionantes como a forza, a velocidade e a resistencia.
Xogos de oposición: constitúen os xogos favoritos pola mayoria de nenos que consisten en derrotar ao contrario. Con este tipo de xogos hai que ter presente que non podemos abusar deles, pois privilexian aos máis dotados polo que seguramente sempre haberá máis dun neno que non queira participar.
Xogos de cooperación: ensinan aos participantes que a mellor forma de conseguir un obxectivo é a colaboración. Neste tipo de xogos non importa ser o primeiro, nin ser o mellor, o que importa é axudarse entre todos para lograr o éxito.
Xogos tradicionais: son xogos que formaron e forman parte do acervo cultural, resultado da súa transmisión xeracional.
Resumindo, podemos afirmar que o xogo é o medio ideal para globalizar e interrelacionar os contidos non só da educación física, senón de todas as áreas en xeral, xa que nel atópase un medio eficaz de aprendizaxe e socialización, onde as condutas motoras interactúan coas cognitivas e afectivas reunindo unha serie de características que o converten nun poderoso medio de educación, axudando ao desenvolvemento de todas as facetas do individuo; cabe aclarar que as posibilidades que poden ter os xogos son tan extensas que de ningún xeito pódense entender limitadas:
Desde o plano cognitivo:
-Facilita a observación, análise, interpretación e resolución de problemas.
-Permite a aprendizaxe como factor motivante de primeira orde.
No plano motriz:
-desenvolve e mellora as capacidades perceptivas motrices e as capacidades físico deportivo.
-Contribúe ao desenvolvemento armónico e integral de individuo.
No plano afectivo:
-Afirma a personalidade.
-O equilibrio emocional.
-A autoevaluación, etc.
-Facilita o coñecemento e dominio do mundo, incluído o propio que é vivido como parte integrante dun todo no espazo no que se desenvolve o xogo.
-Integra o eu, os demais, as situacións e as posibles relacións entre os elementos.
-Proporciona momentos de alegría, pracer e diversión.
No aspecto social:
-Favorece o proceso de socialización, descubrimento e respecto dos outros, as regras, etc.
-Facilita o coñecemento dos outros, permitindo a aceptación dos demais.
-Permite a aprendizaxe dos labores en grupo, en equipo, en colaboración, en busca dun obxectivo común.
-Potencia a responsabilidade, como parte da actuación individual no xogo.
-O xogo desde o punto de vista pedagóxico encerra unha serie de valores recreativos, culturais, psicolóxicos, etc. é por iso que posúe distintos campos de aplicación, nos que se configuraron modelos de xogos, cada un deles coas súas características particulares. A continuación mencionaremos as distintas formas de presentación desde o ámbito específico da educación física.

sábado, 2 de enero de 2010

A PROGRAMACION DO FUTBOL SALA NA ESCOLA

Presentevos eiqui este pequeno traballo que sirve para programar unha escola de fútbol sala coma a que temos nos no noso colexio (benxamins,alevins,infantis e cadetes).
Esta parte que aporto eiqui,corresponde a formación e tecnificación de 12-14 anos(Infantís).

A nosa estructura consta de tres ciclos ou etapas (Primeiro ciclo: Iniciación, Segundo ciclo: Formación e 3º ciclo Tecnificación).
Traballamos:
-formulación de obxectivos acordes á idade dos xogadores con respecto á etapa anterior
-contidos de traballo afíns aos obxectivos propostos e unhas orientacións para o ensino aprendizaxe dirixidas ao desenvolvemento dos contidos de traballo.
Os obxectivos seguirán agrupados en tres grandes apartados: procedimentales (práctica), conceptuais (teóricos) e actitudinais (actitudes, valores e normas).
É unha etapa onde finaliza o segundo ciclo de traballo, o cal agrupa a Formación e a Tecnificación, esta etapa deberá garantir o correcto desenvolvemento das aprendizaxes para entrar no terceiro e último ciclo, coas súas etapas pertinentes, o Perfeccionamento (cadetes) e o Rendemento (xuvenís) de forma que minimice os cambios substanciales de traballo que leva a etapa cadete e xuvenil. Polo tanto, a partir desta idade entramos de cheo no adestramento sistemático, onde a dinámica dos principios do adestramento, as cargas de traballo de diversa índole, os descansos, recuperacións, etc. están presentes en todas as sesións de adestramento mediante a programación de microciclos dentro do mesociclo e o período concreto da tempada.

Partes a traballar:
1.-Técnica.
Nesta etapa a técnica individual con balón sitúase nun primeiro plano dentro das sesións de adestramento, é o motor principal de traballo xa que é o momento óptimo e favorable para o adestramento técnico-motriz, por iso, todas as posibilidades e variantes técnicas deben ser traballadas e fixadas para crear unha imaxe motriz o máis correcta, rica e eficaz posible xa que en etapas posteriores será máis difícil corrixir erros.
2.-Táctica.
Tamén aspectos tácticos e estratéxicos empezan a ter a súa importancia dentro do adestramento, os máis aconsellables son os sistemas básicos de xogo, de fácil comprensión e aplicación para os xogadores, sendo estes de gran axuda para seguir desenvolvendo a capacidade de percepción e decisión en diversas situacións de xogo real.
3.-Preparación física.
Para terminar estes apuntes referentes a esta etapa, dicir que o adestramento de preparación física vai encamiñado a un certo traballo en volume e intensidade no desenvolvemento das capacidades condicionais (calidades físicas básicas), especialmente as de tipo aeróbico e evitando os adestramentos cun alto compoñente anaeróbico. Recomendo facer exercicios de Velocidade e movemento continuo,asi tamén traballamos a resistencia.

Obxectivos didácticos
a).-Mellorar as capacidades coordinativas específicas do fútbol sala, fixando correctamente as aprendizaxes técnicas de etapas anteriores e incorporar de novos: fintas, caneos, golpeos de cabeza, pivotajes, disparos a portería desde diferentes ángulos e con diferentes traxectorias, saques de banda e esquina curtos, longos, rasos medios e altos, etc.
b).-Combinacións das mesmas en forma de traballo perceptivo espazo-temporal e integrando accións técnicas do porteiro como adversario e como porteiro do equipo.
c).-Empregar os percorridos e circuítos con elementos técnicos como forma de traballo habitual para mellorar as capacidades condicionais e certas accións colectivas: pasar e recibir (parede), apoio e rotura, desdobramentos, pase e vai, paralelas, diagonais, etc.
d).-Desenvolver as accións técnicas, tácticas e estratéxicas de forma que interveñan as capacidades de percepción e decisión.
e).-Desenvolver o xogo de equipo, en ataque, en defensa, con e sen oposición, con e sen superioridade numérica.
f).-Desenvolver a defensa individual en diferentes zonas do campo. Aplicar o contraataque como sistema de xogo a partir do 2-2.
g).-Iniciar a aprendizaxe do sistema de xogo 3-1 estático e con rotacións simples.
h).-Desenvolver a forza xeral cun aumento progresivo do volume dos exercicios de forza rápida (multisaltos, multilanzamientos) e iniciar o traballo de forza resistencia a base de circuítos.
i).-Mellorar a velocidade de reacción e a velocidade gestual, con ou sen balón, utilizando exercicios de complexidade crecente.
j).-Desenvolver a resistencia aeróbica a base de utilizar os sistemas continuos, interválicos e mixtos. Mellorar o grao de flexibilidade a base de aplicar os sistemas de adestramento estáticos e dinámicos.

Obxectivos Conceptuais
-Coñecer a importancia e o desenvolvemento do quecemento e volta a calma dentro da sesión de adestramento. Estiramentos,relaxación.
-Aplicar os coñecementos sobre o regulamento de fútbol sala e coñecer as novidades e/ou posibles modificacións.
-Fixar os hábitos deportivos de anteriores etapas e coñecer os novos.
-Coñecer diversas accións colectivas en defensa, en ataque e algúns sistemas básicos de xogo, en defensa e en ataque.

Actitudinais
-Levar á práctica os hábitos deportivos aprendidos en etapas anteriores como parte do adestramento diario dun deportista. Esforzo.
-Respectar as decisións do árbitro, acertadas ou non.
-Valorar correctamente as decisións do monitor e/ou adestrador tanto nos adestramentos como nos partidos.
-Aceptar e valorar a vitoria e a derrota de bo grado como parte da competición dentro do deporte.
-Valorar a superación persoal e a do equipo por encima dos resultados obtidos na competición.

Contidos de traballo para infantis de 2º ano e cadetes
Procedimentales. Actividades tipo:
-Execución de percorridos e circuítos dirixidos á mellora das capacidades coordinativas específicas do fútbol sala para fixar aprendizaxes anteriores e mellorar as capacidades condicionais.
-Práctica de exercicios que inclúan as habilidades específicas de nova incorporación: fintas, caneos, golpeos de cabeza, pivotajes, etc. e combinacións das mesmas dirixidas ao traballo perceptivo espazo- temporal e integrando ao porteiro como xogador activo en defensa e en ataque.
-Execución de exercicios para mellorar certas accións colectivas: pasar e recibir (parede), apoio e rotura, desdobramentos, pase e vai, diagonais, paralelas...
-Práctica de situacións técnicas, tácticas e estratéxicas onde interveñan as capacidades de percepción e decisión.
-Realización de xogos de cooperación coa máxima participación de todos os membros do grupo, en ataque, en defensa, con e sen oposición, en inferioridade e con superioridade numérica.
-Aplicación do contraataque como sistema de xogo a partir do 2-2.
-Execución da defensa individual en diferentes zonas do campo.
-Iniciación do sistema 3-1 estático con rotacións simples.
-Execución de partidos pre-competitivos, entrenos aplicando os diferentes sistemas de xogo traballados nos adestramentos.
-Execución de exercicios e sistemas de adestramento dirixidos e acordes á idade para traballar as capacidades condicionais: forza, resistencia, velocidade e flexibilidade, integrándoas, se é o caso, dentro dos percorridos e circuítos dirixidos á mellora das capacidades coordinativas específicas do fútbol sala.

Obxectivos Conceptuais
-Explicación das características xerais do quecemento e os estiramentos dentro da sesión de adestramento, e dun partido de competición.
-Explicación do regulamento e as súas modificacións, novidades do mesmo.
-Explicación e aplicación de certos hábitos deportivos: o tabaco, o alcol e as drogas.
-Descrición da defensa en zona, individual, o contraataque e os sistemas 2-2 e 3-1,(defensivamente e en ataque).Movementos básicos rotación ataque defensa.Transicións.
-Saques de esquina.
-Emprego da pizarra para a táctica, colocación e movementos sencillos tanto de atque coma defensivos.